- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
یک ذرّه از لطافـت تو صـد بهـار شد هر قطره از وضوی تو یک چشمهسار شد از طـرزِ راه رفـتن تو واژه ساخـتـنـد یک واژه مثل کوه، که اسمش «وقار» شد هر وقت، عطر نافلهات رفت سمت عرش عطـر بهشت، از سِمَـتـش بـرکـنار شد دیوارِ خانۀ تو اگر چه گِل است و کاه امـا ستـونِ عـرش، بـر آن استـوار شد گَـرد و غـبار چـادر تو رفت، آسـمـان هــر ذرهاش سـتــارۀ دنــبـالـهدار شـد بر ساحت تو عرض ادب کرد جبرئیل تا بین عرش، صاحب یک اعتبار شد از بین کـارهای نـبـوت در این جهـان بـوسیـدنـت بــرای نـبـی افــتـخـار شد بابا که رفت، چشم تو را گریه زخم کرد ابـرت دچـار بــارشِ بـیاخـتـیـار شـد هرکس که در غدیر، به حیدر امیر گفت از کار خویش، بعدِ نـبی توبه کار شد وقتی که ذوالفـقـارِ علی در نـیام رفت هر خطّ خطبۀ تو خودش ذوالفـقار شد وقتی که کلّ شهر، شدند از عـلی جدا ذکر «عـلی عـلیِ» لـبت بیشـمار شد تا اینکه ذرّهای نـرسد زخـم، بر عـلی جسمت به زخمهای عـمیـقی دچار شد یاسِ سپـیـد، بودی و رنگت کـبود شد گـلـبرگِ نازکت هـدف نیـشِ خـار شد
: امتیاز
|
مرثیه و شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
یا قـادر و یا قـاهـر و یا من هُـوَ الهـو دیگر رسیده صبر صدّیـقه به یک مو شبها فـقـط ذکرش شده عجّـل وفاتی این روزها که درد بسته خنجر از رو حتی اگـر زینب زند بـوسه به دستـش تـشدید خـواهـد شد دوبـاره درد بـازو کـاری شـده دیگـر تـمـام زخـمهـایـش کارش گذشته دیگر از درمان و دارو اوج مصیبت شد خلاصه در همین حرف انسیةالحـورا گـرفت از محـرمش رو پیـش عـلی که نـه، ولی در راه رفـتن دستی به دیوار است و آن دستش به پهلو این را حسن می داند و دیوار و کوچه دیگـر نـدارد چـشمهـای مـادرش سـو دارم بنـا یک عـمـر از این داغ باشـم آشـفـته دل، آشفـته سر، آشفـته گــیسو
: امتیاز
|
زبانحال امیرالمؤمنین علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها
شایسته است اگر تو سر حرف وا کنی مثـل قـدیم، هـمسر خود را صدا کـنی اینگـونه که نـمیشود ای با وفـای من در خانـهام بـرای وفـاتـت دعــا کـنـی دیشب دوباره زینبت از من سوال کرد بـابـا نمیشود که طبـیـبی صدا کـنـی؟ من از ضریح روی تو حاجت گرفتهام بـایـد دوبــاره آرزویــم را روا کــنـی من آرزو نـمـودهام ای دخـتـر رسـول تـو آرزوی خـوب شدن از خـدا کـنـی طرز قیام تو چو رکوع است در نماز وقت رکوع از چه قدت را دو تا کنی؟ سائـل سـراغ نـان تـنـور تو را گرفت وقـتـش رسیده فکـر به حـال گـدا کنی از گـودی دو چـشم تو روزم سیاه شد زین کاسهها تو خون به دل مرتضی کنی آیا شود که از سـفـر خود حـذر کـنی؟ آیا شود که گـوشه چـشمی به ما کنی؟
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
مادرم را دوست میدارم؛ شما را بیشتر پس عزیزی مثل جانم یا نه؛ حتی بیشتر خُـرده نان سفـرۀ تو رزق میکـائـیل شد هرچه آنها ریزتر؛ پس روزی ما بیشتر مثـل قـرآن، کـلّ الـقـاب شما نـورانیاند در میان این همه نور اسم زهـرا بیشتر لحظههایی که به محراب نمازت میروی خـالـق تـو میشـود گـرم تـمـاشا بیـشـتر معجزات چادرت جاریست، در شهر نبی در میـان پـیـروانِ دیـن مـوسـی بیـشـتر چادری که عرش را با ریشههایش فرش کرد در زمین پیچید حرفِ آن؛ در آنجا بیشتر آه، امـا بـا تـنت افـتـاد، بـر روی زمیـن چادری که پهن شد؛ پس میخورد پا بیشتر هر چه شمعِ پیکـر تو آب میشد بیـشتر آن طرف پروانهات میگشت تنها، بیشتر گرچه بغضت حبس میشد در گلویت روز و شب در کـنارت میشد اما بغض مولا بیشتر آن طرف همسایهها گفتند کمتر گریه کن این طرف کردی دعا در حق آنها بیشتر حال تو هر روز، میشد بدتر از یک روز قبل میشدی امروز، رو به قبله؛ فردا بیشتر
: امتیاز
|
مناجات با حضرت زهرا سلام الله علیها و استقبال از فاطمیه
شالِ مشکـیِّ غمِ تو به گـدا قـیـمت داد اشکِ روضه به غلامانِ تو حیثیّت داد مادرِ کرب و بلا، مـادرِ گریه… وَالله فاطمـیّه به حرم حُرمت و حُـرِّیت داد مادریهایِ تو از مادرِ من بیشتر است مـادرم شیـر اگـر داد به این نـیـت داد نـیّـتـش بود که من نـوکـرِ حیـدر باشم فـاطـمـیّـه بـه غـلامِ تـو عـُبـودیّـت داد بـه حـسـیـنـیـه اگــر آمــدهام مــیدانــم ذکرِ مـادر به دلِ سـاده صمـیـمیّت داد ذکـرِ یـا فـاطِـرُ یـا فـاطـمـۀ؛ فـاطـمـیّه هویت داد به این نوکر و شخصیّت داد روزِ رَجعت که بیاید همگان میبیـنند روضۀ فـاطمه بر نـدبـه صلاحیّت داد تو زمین گیر شدی شیرِ خدا خورد زمین پـوسخـنـدی به عـلـی نـامۀ تسلیّت داد اول و آخـرِ ایـن روضـه دمِ الـعـجـلـم سمت و سو داد به این گریه و کیفیت داد
: امتیاز
|
مناجات و زبانحال حضرت علی با حضرت زهرا سلام الله علیهما
دردی که گـلستان مـرا ریخـته برهـم آسـایـش دوران مـرا ریـخـتـه بـر هـم هجران رخ یوسف زهراست که این طور آبـادی کــنـعـان مـرا ریـخـتـه بـر هـم بیـچـارگی و درد فـراقی که چـشـیـدم یک عمر، گـریبان مرا ریخـته بر هم دلـگـرمیِ من چـشم تـرم بود، گـناهـم دلگـرمی چـشـمان مرا ریخـته بر هم خـسته شدم از این همه تاریکی نفـسم آن قـدر که بـنـیـان مرا ریخـته بر هم درهم شده نان همه با هم، چقدر حیف این فاجـعـه ایـمان مرا ریخـته بر هـم مدیـون گـل فـاطمه هـستم که دعـایش پـرونـده عـصیـان مرا ریخـته بر هـم داغ غـم جانـسـوز عـلی و غـم زهـرا آرامـش مـژگـان مـرا ریخـتـه بر هـم فـرمود عـلی فاطمه جان، حوریۀ من اوضاع تـو ارکـان مرا ریخـته بر هم مبهم شدنت، جان علی بیشتر از قـبل احـوال پـریـشان مـرا ریـخـتـه بـرهم لعنت به کسی که وسط کوچه تو را زد نامـرد چـه قـرآن مـرا ریخـته بر هـم
: امتیاز
|
مدح و شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
فـاطمه بعد از پیمبر دائمأ سردرد داشت دستمالی بر سرش میبست دیگر؛ درد داشت غصۀ اسلام را میخـورد جای نان شب انحراف دین برایش خیلی آخر درد داشت شهر پیغمبر! چرا دخت پـیمبر را زدند؟ شهر پیغمبر! چرا دخت پیمبر درد داشت؟ خاک عالم بر دهانم در به پهلویش گرفت خاک عالم بر دهانم ضربۀ در درد داشت بوسه بر دست عـلی زد تا دلش آرام شد دیدن آن دست بسته صد برابر درد داشت صبح تا شب زخم برمیداشت، شب تا صبح درد آه، سر تا پای زخم و پای تا سر درد داشت یک نفر از بچهها هم سمت آغوشش نرفت بچهها هر وقت میدیدند مادر درد داشت
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زهرا سلاماللهعلیها با امیرالمؤمنین علیهالسلام
امروز که جز عشق تو پندار ندارم جز جان به قدوم تو سـزاوار ندارم من فـاطـمـهام واهـمـه از نار ندارم امروز به سر چون که تو دستار ندارى با حکم نـبى فرصت گـفـتار ندارى من فـاطـمـهام مـانـع گـفـتـار نـدارم فریـاد که بردند ز من بوالحـسنم را گم کردهام امروز خـدایـا وطـنـم را در راه تو از گـفتن حق عـار ندارم خون در دلم از داغ تو اندوخته بهتر در محفل من شمع تو افروخته بهتر من حـوصلـۀ این هـمه آزار نـدارم چون پاى تو آید به میان مادّۀ شیرم گردست دهد در وسط کوچه بمیرم من خود شررم واهمه از نار ندارم جان میدهـم امروز که دلدار بماند بر صفحۀ جان نقش تو اى یار بماند من وحـشتى از لطمۀ مسـمار ندارم تبـدار شده در تب و تاب تو تن من بیـمار شده از غـم عـشقت بـدن من و اللَّه کـه مـن جـامـۀ گـلـدار نـدارم اکنون که عدو دست یداللهى توبست اینگونه مپندار که زهراى تو بنشست صد حیف که من رخصت پیکار ندارم رفتند بنى هاشم و درد است به سینه تکـذیب شده فـاطمه از فـرقـۀ کـینه جز حمزه و جز جعـفر طیار ندارم
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
طوبای مرتضی که زمانی رشیده بود دیـگـر ز تـنـد باد بـلا قـد خـمـیـده بود غرق سکوت خسته و مجروح و بینفس شمعی که قطره قطره به آخر رسیده بود حتی برای حرف زدن هم توان نداشت طوفـان شعـلهها نفـسش را بـریده بود تـنـهـا شـرارۀ دلـش این بـود که چـرا کار عـلـی به خانه نشینی کشیده بود؟ جـای رسـول، در عـوض لیلة المبـیت با جان خویش جان علی را خریده بود آن روز درد غنچه خود را به خاک سرخ بعد از جسارت در و دیـوار دیـده بود داغِ عـظـیـمِ نـاحـلـة الـجـسم را عـلـی تنها به شانه در شب دفـنش کشیده بود
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها با مادر
زودتر کـاش بـمیرم زِ غـم اما چه کنم مانـدهام با تنِ تو با چه کـنم با چه کنم خـواسـتـم تا که نَـگِـریَـم به کـنـارِ بابا خواستم تا که نَگِریَم به تو اما چه کنم گریه سخت است به مَردِ تو ولی میگِرید زیر لب زمزمهاش این شده زهرا چه کنم از سرِ شب که زدی شانه به مویم به لبت خون به جایِ نَفَست آمده حالا چه کنم بسکه خون میچکد از پیرهنِ تازۀ تو بارها گـفـتهام ای وای که بابا چه کنم دیدم آن روز چه آمد به سَرَت در آتش مانده بودم که در آن همهمه تنها چه کنم در و دیوار به هم خورد و تو را خُرد نمود میشنـیدم نَفَـست را که خـدایا چه کنم من به دنبـالِ تو و فکرِ همه کُـشتنِ تو کَس نمیگفت که در زیرِ قدمها چه کنم پلکِ سرخِ تو قرار است مگر وا نشود تو بگـو با دلِ دلـتـنگِ تـمـاشا چه کنم
: امتیاز
|
زبانحال امیرالمومنین علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها
این روزها حال و هوایت فرق کرده لحن غـم انگـیـز صدایت فرق کرده آخر نگـاهت را چرا از من گرفـتی شـایـد نـگـاه من بـرایت فـرق کرده آنقـدر بانـو خـستهای از مانـدن خود که در حضور من دعایت فرق کرده؟ از محـرم خود رو گرفـتی تا نـبـینم رنگ عـقـیق چـشم هایت فرق کرده دیـوار و گـاهی شانههای مجـتـبایت در خانه و کوچه عصایت فرق کرده در سن هـجـده سالـگـی بـاور ندارم ایـنگـونه این قـدّ رسـایت فرق کرده از لرزش زانوی من یک شهر فهمید حال و هـوای مرتضایت فرق کرده دیگر مدیـنه مثل سابق باخـدا نیست زهرای من حالا حکایت فرق کرده
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زهرا سلام الله علیها قبل از شهادت
روزگاریست که جان بر لبِ خونبار رسید آه ای مـرگ بـیـا نـوبـتِ دیـدار رسـیـد زحمتِ خانه شدم بسکه زمین گیر شدم وقتِ شرمندگی از دخـترکی زار رسید بـاز هـم پـیـرهـن تـازۀ من خـونـین شد بـاز بـا پـیـرهـنِ تـازه پـرسـتـار رسـیـد ولی از بسکه نخوابید زِ بی خوابیِ من جانبِ بـستـر من دست به دیـوار رسید گرچه دلتـنـگِ تمـاشـای حسیـنم اما… چـشمِ زخـمیِّ مرا نیـمه شبی تـار رسید لابـه لای نَـفَـسم لـخـتـۀ خـون میبـیـنـم از همان روز که بر سینهام آزار رسید از همان روز که آتـش به سـراغـم آمد از همان روز که در بود و ستمکار رسید شعلهای حلقه زد و چادر من را سوزاند نـالـهای تا که زدم خـنـدۀ انـظـار رسید خویش را در پَسِ در جـمع نمودم شاید نرسد زخـم به محسن ولی انگـار رسید خـویش را در پَسِ در جـمع نـمودم اما در به من خورد و به او ضربۀ مسمار رسید
: امتیاز
|
زبانحال امیرالمومنین علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها
بهر نزول رحمت حق آیه میشوی گریان برای حاجت همسایه میشوی بانو بس است این همه گریه که میکنی داری خیال میشوی و سایه میشوی اذکـارِ آسـمـانـیِ تـسـبـیح مـرتـضی پرپر شدی چـقـدر مفـاتـیح مرتضی دیروز هر کجای مدینه که سر زدم دیدم نـشستهاند به تـقـبـیح مـرتضی مـردم تـوجّهـی به کـلامـم نمیکـنند قدری حیا ز شأن و مقـامم نمیکنند جـای هـمـه بـیـا و جـواب مـرا بـده حـالا که کل شهـر سلامـم نمیکـنند هفتاد روز مبهم و مسکوت ماندهای از آن دوشنبه فاطمه مبهوت ماندهای با صد امید گـفتی و گهـواره ساختم حالا به فکر روکشِ تابوت ماندهای؟! رد خزان به چهرهات ای یاس مانده است وضعت هنوز فاطمه حساس مانده است خیلی دلم شکسته... بدان میکُشد مرا خونی که روی دستۀ دستاس مانده است دیشب سر نماز شبت گریهام گرفت با آه آهِ روی لـبت گـریـهام گـرفـت وقتی قنوت نیمه شبت نیمه کاره ماند بر دست های با ادبت گریهام گرفت زهرا غم مرا چه کنم تا که حل کنی زهری که مانده بر جگرم را عسل کنی بغضی نهفته موی حسن را سپید کرد قدری نمیشود حسنت را بغـل کنی دیدی دعای مضطرمان هم اثر نکرد امن یجـیـبِ دخـترمان هم اثر نکرد قرآن به سر گرفته حسن با برادرش حـتی امـیـد آخـرمان هم اثـر نکـرد فکری برای غـربتِ حـالم نمیکـنی رحمی به حال و روز دو عالم نمیکنی تازه جوان من چقدر قدکمان شدی! زهـرا مرا ببخش، حلالم نمیکنی؟! وقـتی کـفـن برای حـسیـنت نیـافـتی چـادر سیاه سوخـتـهات را شکافـتی هر طور بود با پر زخمی و درهمت پـیـراهنی بـراش غـریـبـانـه بـافـتی
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها
زهرایی و مدح تو فـراتر ز کلام است عالم همگی خیره بر این شأن و مقام است در شادی و در غصه و در شام و سحرگاه یا فـاطـمـه ذکـر لب آیـات عـظـام است
: امتیاز
|
مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
با نـوکـریات سینه زن شـوکت گرفته هر چه گرفته از همین کِـسوَت گرفته شرکـت، میـان مجـلست دارد قـداست عاشق وضویش را به این نیت گرفته بـیبـی دعـا کن تا دوبـاره بـاز گـردد حـال بـکـایـی را که معـصیت گـرفـته ما هرچه بالا میرویم از فاطمیه است از روضـهات ایـمان ما برکـت گرفته هر کس تـوسل کرد بر خاک قـدومت حاجات خود از مرتضی راحت گرفته روزه بگـیـر و باز افـطارت عطا کن حـاتـم به پشت خـانـهات نـوبت گرفته سـائـل، پـیِ کـهــنـه لـبـاسـت آمـد امـا رَخت عـروسی از تو بـیمنّت گـرفته شرحِ نـماز تو هـمین بس که نوشتـنـد وصف کـبـودی و ورم پـایـت گـرفـته فـردا خـیالش تخت باشد هرکه امروز دنـبــالـۀ کــار تـو بـا هـمّـت گـرفــتـه نـوع اراداتـش به مـادر فـرق دارد... هر کس که از خـطِ ولایت خط گرفته در اوج سختی ها خودش فرمود رهبر در خـیـمه گـاه فـاطـمه حاجت گـرفـته خاک دو عالم بر سرم آخر چه شد که مادر نـشـسته قـصد قـد قـامت گـرفـته وقت رکوعش خم شد آهسته ولی وای انـگـار پهـلـویش از این بابت گـرفـتـه
: امتیاز
|
زبانحال امیرالمومنین علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها
ای کـشتی صبر عـلی پهلـو گـرفتی با ناخوش احوالی گمانم خو گرفتی دیشب خودم دیدم که بعد از جابه جایی در بین بستر دست بر پهلـو گرفتی داری حسابش را؟ دو سه ماه است خانم من آمدم هر بـار پیـشت رو گرفـتی برخاستی از جا شنیدم از سر صبح گـفتی علی و دست بر زانـو گرفتی گـفـتم ضرر دارد برایت کـار خانه از فضه اما پـا شدی جـارو گرفـتی بالای بستر بغض کرده دخترت از بسکه سـراغ شانه را از او گرفـتی فهمیده است انگار چشمان تو تار است سنجاق سر را چونکه پشت و رو گرفتی یکی دو روز پیش دیدم که حسین را کردی صدا و از تنـش الگو گرفتی خیلی برای پیـرهن زحمت کـشیدی خـیلی برایش کار از بـازو گرفتی! ای کاش پیـراهن، گـلویش را نساید ای کاش که به راحـتی از تن درآید
: امتیاز
|
ترسیم حالات حضرت زهرا سلام الله علیها قبل از شهادت
آورده دستی را کـمی بـالا به زحـمت دستی گـرفته زیرِ دستی را به زحمت دستِ دعـایِ دخـتـری هـم رفـتـه بـالا بلکه نیفتد مادرش زهرا به زحمت ... سخت است دردِ بازویش را از عزیزش پنهـان کُـند صدّیـقـۀ کُـبری به زحمت زینب نکن این گونه گیسو را پریشان مویت مُـرتّب میشود حالا به زحمت برخاسته از جایِ خود حتماً به سختی خوابیده در بستر اگر شبها به زحمت خونِ جگـر از زخـم پهلـویش میاُفـتد میایستد وقـتی که رویِ پـا به زحمت از تـاولِ پـایش مُـشخـص میشـود که یا بـا مـشِقّـت راه رفـته یـا به زحـمت پیـراهـنش هم زار خـواهـد زد برایش آن شب که غُسلش میدهد مولا به زحمت مظلـومِ عالم بیش از الان خواهد اُفتاد بـا رفـتـنِ انـسـیّـة الـحـورا به زحـمت در آخرت آسایش و آرامش از اوست افـتاد اگر سائل در این دنیا به زحمت
: امتیاز
|
زبانحال امیرالمومنین علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها
این اشک ها براى تو مـرهـم نمیشود چیزى ز غـصههاى دلت کم نمیشود با من بـگـو عـزیز دلـم راز کوچه را کس جز على به راز تو محرم نمیشود جارو نزن به خانه؛ براى تو خوب نیست پهلو شکسته این همه که خم نمیشود زهـرا بـیـا و غـصـۀ ما را تـمـام کـن زینب حـریفِ این هـمه مـاتم نمیشود ظهر دهم حسین تنش زیر دست و پاست تنها کـفن نه؛ که سیـراب هم نمیشود
: امتیاز
|
مدح و مرثیه حضرت زینب سلام الله علیها
چندیست مـاه از آسمانش رو گرفته با درد و غمها و مصیبت خو گرفته گیسوی زینب را به سختی شانه میزد آهـسته آهـستـه ولـی بـازو گـرفـتـه هجده غزل از عمر او می رفت اما هنگـام قـد قـامت چرا زانـو گرفـته سـر در میـان چـاه دارد تـا نـبـیـنـد رنگ خسوفی را که تا ابرو گرفته؟ جبریل هم در شادی زینب شریک است وقتی که مادر دست خود جارو گرفته کم کـم صدای منـتـقـم می آید انگـار برخـیز از جـا کـشتی پهـلـو گـرفته
: امتیاز
|
شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
با اینکـه پـیکـرِ پـسـرش بـوریـا شـود عریان به روی خاک بیابان رها شود با اینکه از قـضیّه خـبر داشت فـاطمه با اینکه دردِ دست و کمر داشت فاطمه پا شد برای امـرِ مهـمی وضو گـرفت آهی کشید و بغضِ بدی در گلو گرفت صندوقچۀ لباس و کفن را که باز کرد نفرین به اهل کوفه و شام و حجاز کرد مـیدیـد فـاطـمه شده پنـجـاه سال بـعـد در قـتـلـگــاه آمـده سـربـاز اِبـن سـعـد با نـیـزهاش به روی تـن شـاه میکـشد نـقـشـه بـرای پـیـرهـن شـاه مـیکـشـد زهرا که دید واقعه را سوخت عاقبت با آه و گـریه پیـرهـنی دوخت عاقـبت با بازوی شکستۀ خود… روزِ آخری با چشم نیـم بستۀ خود… روزِ آخری پیـراهن حـسین خودش را قـواره کرد گـریـه بـرای آن بـدن پـاره پـاره کـرد هر سوزنی که رفت به دستش دلش شکست میدید نیـزهای وسط سیـنهاش نشست پیـراهـنش همینکه به زیـر گـلو رسید در قـتـلگـاه پـنجـۀ قـاتـل به مـو رسید تا روی پیکـر پـسرش یک سپاه رفت خولی رسید و فاطمه چشمش سیاه رفت
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب سلام الله علیها با مادر
مثـل شـمع سحـری آب شدی از گریه از خودت بیخبری آب شدی از گریه بسترت خیس شد از اشک بیا گریه نکن نالهها از نفس انداخت تو را گریه نکن دل من از نفـس سوخـتهات آگـاه است مثل اینکه شب بیمادریم در راه است لحظهها سخت تر از سخت به تو میگذرند زخم ها گرچه که مخفی ست ولی جلوه گرند زهـرۀ خانۀ حـیدر چه شده خاموشی؟ ساکـتی مـادر من یا نکـند بی هـوشی؟ مـثـل تـنـهـایـی بـابـا چـقـدر تـنـهـایـی دور کن از سر خود فکر سفر تنهایی طرحی از قامت چون کوه تو باقی مانده سایهای از تن مجـروح تو باقـی مانده دور از چشم هراسان حسن گریه نکن این چنین نالۀ جانسوز نزن گریه نکن بعد از آن کوچه باریک بهم ریختهای از همان لحـظۀ تاریک بهم ریخـتهای
: امتیاز
|